Saturday 23 August 2014

Mampukah?

Mampukah kau senyum saat diluka?
Mampukan kau relaks saat dihina?
Mampukah kau tenang saat dikecewa?
Mampukan kau hadap si pemberi duka?

Kalau kau mampu, kau bukan manusia...
Kalau kau mampu sumpah kau tipu belaka...
Kalau kau mampu kau tak punya lagi jiwa...
Kalau kau mampu kau sebenarnya dah tak lalu nak rasa apa...

Friday 22 August 2014

TUKANG MASAK TUAN PUTERI



Dengan hidung yang sebesar buah jambu air...
Saya nak umumkan yg novel KE 2 saya ni akan bertemu korang semua di kedai buku insyaAllah selewat2nya bulan 10. Kalau seawal2nya, hujung bulan 9....
Apa rasanya? sama ada cukup rencah atau tak???
Sama2lah merasa ye!!
yang kurang harap ditambah dengan imeganasi sendiri...
yg terlebih harapnya dideletelah dari ingatan...
Moga naskah ini berikan menfaat...

Bila Lupa...

Bila aku lupa..
Tak bermakna kau tak ada dalam kepala...
Tak bermakna nama kau terus lesap dari jiwa...
Tak bermaksud kenangan manis yg kau beri aku halau semua...
Tak bermaksud segala kata kau aku seka...
Aku hanya lupa...

Monday 27 January 2014

Kau Paling...

Orang kata kau jelek...
Bagi aku, kau paling cantik...
Orang kata kau pelik...
bagi aku kau paling romantik...
Orang kata kau sengkek...
bagi aku kau paling molek...
Orang kata kau paling suka buat muka kerek..
Aku rasa muka kau paling menarik...


Cinta baru Faham

Tidak!
Bukan aku nak kau faham aku...
Aku cuma nak kau cinta aku...
Nanti kalau kau cinta aku...
Pasti kaulah yg paling paham aku...

Tak Payahlah...

Tak payahlah kau tolong bersihkan kain aku...
Tak payahlah kau tolong cabut kemucut di kain aku...
Tak payahlah kau tolong cuci lumpur di kain aku...
Sebab kain ini aku nak pakaikan pada kau...
Yang tak punya kain...

Saturday 25 January 2014

Kau bikin aku...

Kau buat aku macam kasut.
Tukar, tukar, tukar sampai kusut...

Kau buat aku macam kopi...
Hirup, hirup, hirup sampai mati.

Kau buat aku macam baju...
salin, salin, salin sampai jemu...

Kau buat aku macam buku...
baca, baca, baca sampai tak lalu...

Kau buat aku macam mancis...
gores, gores, gores sampai nangis...



Kau tak tau...

Kau kata aku perempuan paling happy...
Mana kau tau wahai lelaki?
Kau belum kenal hati budi...
Nanti suatu hari...
Kau sedar, jiwa aku dah pun mati...

Harap...

Aku harap kau selalu susah...
Aku mohon kau selalu resah..
Aku minta kau selalu payah...
Aku hendak kau selalu gelisah...
Kerana susah, resah, payah dan gelisah...
Baru muka aku kau jengah...

Masih ada...

Walaupun bahu ini pikul sejuta beban...
Namun, untuk kau sedikit ruang masih tersimpan...